“Handa na akong mamanata sa lahat ng santo para lang mauwi na tayo sa happily ever after. At kung hindi iyon uubra, kahit gayuma papatulan ko na.”

Kuntento na sa buhay si Lerma kung hindi lang nagtagpo uli ang mga landas nila ng mortal niyang kaaway from nine years ago—si Audric. Akala niya ay naka-recover na siya sa depression na idinulot sa kanya ng lalaki. Hindi pa pala. Dahil tuwing makikita niya ito ay umiinit pa rin ang ulo niya. Naalala pa rin niya ang panloloko nito kahit maraming taon na ang lumipas. Ang masaklap pa, tila handa ang lalaking sagarin ang pasensiya niya dahil ayaw siya nitong tantanan at nagwika pang gusto nitong ibalik ang kanilang nakaraan.
Nagsasabi naman ito ng totoo dahil sinuyo uli siya ni Audric. At mukhang hindi maitatwa ni Lerma ang ideyang lalo itong gumuguwapo sa kanyang paningin. At nang minsang nakawan siya nito ng halik ay hindi na ito mabura sa kanyang sistema. At dahil nangibabaw ang pagmamahal niya sa binata ay natalo rin ng puso niya ang isip niya at tinanggap muli ang pag-ibig ni Audric.
Sineryoso ni Lerma ang lahat ng ipinapakita at ipinaparamdam na pagmamahal ni Audric sa kanya. Hanggang sa bumalik ang isang tao sa nakaraan ni Audric na mukhang tuluyang magpapabagsak sa pagmamahal at pag-asa sa puso ni Lerma.