Mamamatay na sa kaba si Apollo. Siguro ay normal lang iyon sa laliat ng mga taong ikakasal sa mismong oras na iyon. "Wedding blues," wika nga. Pero hindi yata nonnal na habang naglalakad sa aisle ang babaeng pakakasalan niya ay ibang mukha ng babae ang nakikita niya. A girl with pigtails, braces, and shy smile seemed to be walking towards him instead. He knew her name, of course. Hindi niya nagawang kalimutan iyon kahit kailan: Adriana Montecillo. His Andy. At sa kalagitnaan ng kasal, sa harap ng lahat ng mga taong naghihintay sa pakikipag-isang dibdib niya sa isa sa mga pinakapipitagang babae sa lipunan, sinabi niya ang dalawang salitang magbibigay ng sakit ng ulo sa lahat ng bisitang inimbita niya. "I'm sorry." And then he ran out of the wedding venue as fast as he couldas far as his feet would take him. Kasunod niya ay ang press na kating-kati nang isulat ang malaking eskandalo. Now what?